مقایسه خود با دیگران یکی از کارهای مخربی است که اغلب ما آن را انجام داده و خود را با اشخاص دیگر مقایسه می‌کنیم. در واقع مقایسه کردن خود با دیگران به یکی از عادت‌های روزمره تبدیل شده و آثار مخربی بر روح و جسم وارد می کند. اثرات ویرانگری چون افسردگی، از دست دادن اعتمادبه‌نفس، حسادت، خشم، نفرت و حسرت نتیجه مقایسه با دیگران است. معمولا وقتی این عادت های آسیب زا را تکرار می‌کنید، احساساتی چون غبطه خوردن،کسل بودن و یکنواخت بودن وجودتان را فرا می گیرد. همیشه احساس می کنید که دیگران از شما بهتر و موفق تر هستند و زندگی فوق العاده تری تجربه می کنند.
از دید دکتر میثم شکری ساز هنگام مقایسه خود با دیگران فکر می کنید که این تقصیر شما بوده که زندگی خوبی ندارید و افکاری مانند چرا زندگی من مانند زندگی دیگران خوب پیش نمی رود، چرا دیگران خوشبخت هستند، چرا دیگران در کارهای خود موفق هستند، چرا آنها در موقعیت های اقتصادی و اجتماعی قرار دارند مثل خوره شما را می خورند. از نظر روانشناسان، این همان تله مقایسه اجتماعی است که در آن گرفتار شده اید. اگر در این تله گرفتار شوید، به شدت زندگی تان دچار اختلال شده و از نظر روحی و روانی اثرات بدی می گذارد. آیا تا کنون از خود پرسیده اید چرا باید خودتان را با دیگران مقایسه کنید؟
از نگاه دکتر میثم شکری ساز مقایسه خود با دیگران یک موضوع جدیدی نیست و در طول تاریخ بشریت مقایسه کردن همیشه وجود داشته ؛ اما چرا واقعا باید خودتان را با دیگران مقایسه کنید؟ دلایل مختلفی وجود دارند که شما را وادار به مقایسه کردن می‌کنند. از جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
ترس و احساس عدم امنیت ساده ترین تاثیر مقایسه خود با دیگران است. اغلب مواقع این احساس با حسادت همراه می شود و زمانی که موفقیت دیگران را در زمینه های مختلف زندگی مشاهده می کنید، دچار وسواس فکری شده و شروع به مقایسه کردن می نمایید. خشم و ترس با مقایسه کردن تشدید می شوند.
به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز افرادی که انگیزه لازم برای پیشرفت و توسعه فردی از خود نشان نمی دهند، برای فرار از واقعیت، خود را با اطرافیان خود مقایسه کرده و با احساس حسادت آن را نشان می دهند.
چیزی بدتر از عدم اعتماد به نفس انسان را نابود نمی کند. این گزینه بارزترین دلیل مقایسه زندگی خود با دیگران است. در این حالت به احتمال زیاد دچار خود کم بینی می شوید و پیوسته خودتان را مقصر دانسته و سرزنش می کنید. موفقیت دیگران را در ذهن تان بسیار بزرگ نمایی کرده و پیروزی های خودتان را نادیده می گیرید.
به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز کمال گرایی یک ویژگی است که در آن فرد تمایل شدید به بهترین بودن در تمام جنبه های زندگی دارد. این همان عاملی است که شما را وادار می کند تا خود را با دیگران مقایسه کرده و همیشه این پرسش را در ذهن تان پرورش می دهید که آیا من بهترین هستم یا نه؟ مهم ترین تاثیرات منفی کمال گرایی عبارت هستند از:
داشتن روحیه سازگار و منعطف کلید رسیدن به خواسته هایتان است؛ اما زمانی که در تله مقایسه اجتماعی گرفتار می شوید، به جای دیدن توانایی های خود، شروع به تقلید از دیگران می کنید. احساس عدم رضایت کوچکترین آسیبی است که وارد می نماید.
اینکه چرا به مقایسه زندگی خود با دیگران می پردازید، به فاکتورهای متعددی بستگی دارد. شرایط جسمی و موقعیت هایی که در آن قرار دارید، شما را وادار به این عمل می کند. معمولا کسانی که در تله مقایسه کردن گیر می کنند، احساسات مختلفی را تجربه می کنند. این احساسات همان آسیب های اجتماعی هستند که عوارض ذیل را به دنبال دارد:
مقایسه کردن خود با دیگران شما را تبدیل به یک انسان افسرده، غمگین و عصبی می کند. شادی و دوست داشتن خود انگیزه های مثبتی به وجود می آورند. به جای حرص خوردن و مقایسه خویشتن با دیگران، در خود احساسات انگیزشی را تقویت کنید. خودکم بینی، عدم اعتماد به نفس و عدم رضایت نتایج عدم شادی و مقایسه کردن می باشند.
وقتی شروع به مقایسه خود با دیگران می کنید و خود را در این سوی منفی بی نهایت و دیگران را در آن سوی مثبت بی نهایت در نظر می گیرید، انتظار نداشته باشید که زندگی نرمال، عالی، پر از موفقیت و شادی را تجربه کنید. تنها چیزی که عایدتان می شود، افسردگی می باشد. درست است که مقایسه کردن تنها عامل ایجاد افسردگی نیست؛ ولی می تواند به آن دامن بزند. اضطراب، افکار منفی و استرس پیامدهای مقایسه کردن خود با دیگران می باشد.
عصبانیت های لحظه ای و پرخاشگری، جزو آثار تخریب گر مقایسه زندگی خود با دیگران است. در این وضعیت شما از خود، پدر، مادر، دوستان و اطرافیان احساس نارضایتی می کنید و با کوچکترین موضوعی، عصبانی می شوید. از نظر روانشناسان، پرخاشگری، همان خشم های درونی است که نمود بیرونی پیدا کرده و مقایسه کردن خود با دیگران این مشکل را افزایش می دهد.
عادت مقایسه زندگی خود با اطرافیان، نشانه های دیگری نیز دارد که می توان به انزوای اجتماعی اشاره کرد. تنهایی و انزوا مثل این است که شما خود را پشت درهای بسته حبس کرده اید و مشغول مقایسه کردن دیگران با خود هستید. روابط اجتماعی ضعیف، عدم تحرک فیزیکی، چاقی، خطر خودکشی، زوال عقل، اضطراب، افسردگی و بیماری های قلبی بازتاب انزوای اجتماعی است که در نتیجه مقایسه های اجتماعی به وجود می آیند.
گاهی ممکن است هنگام مقایسه خود با دیگران، دچار خیال پردازی های مزمن شوید. به طوری که برای فرار از سختی ها و ناراحتی ها به دنبال یک منطقه امن در رویاهای خود می روید.
بعد از بیان پیامدها و آثار مخرب مقایسه کردن خود با دیگران، دغدغه ای که با آن مواجه هستید، پاسخ به این سوال است که چگونه خود را با دیگران مقایسه نکنیم؟ چه راهکارها و متدهایی وجود دارند تا از این ویژگی شخصیتی مخرب رها شوید.
این مطلب ادامه دارد…
از نگاه دکتر میثم شکری ساز نیچ مارکتینگ، نیش مارکتینگ، بازاریابی گوشه ای، گوشه یابی در بازار، بازاریابی جا ویژه، رفتن به سراغ کنج بازار و بازاریابی دنج اصطلاحات داغی هستند که در گوشه و کنار بازار و شبکه های اجتماعی زیاد می شنوید. نیش مارکتینگ چیست و چه مفهومی دارد. فرض کنیم شما می‌خواهید وارد بازار کار شده وکسب و کاری برای خودتان راه‌اندازی کرده و محصولات مدنظرتان را به مشتریان عرضه کنید. چه چالشی پیش رویتان است؟ بزرگترین چالش تان، رقابت با رقبای تجاری بزرگی است که در عرصه محصولات شما فعالیت می کنند. با توجه به رقابت سختی که پیش رو دارید. چه راهکاری به ذهن تان می رسد؟ برای اینکه کسب و کارتان رونق بگیرد چه استراتژی و برنامه‌ای برای بازار دارید؟
استراتژی برخی افراد که کسب و کار خود را جدیدا راه اندازی کرده‌اند، انتخاب قسمتی از بازار است که برای رقبای تجاری ورود به آن بخش بازار اهمیت زیادی ندارد. مفهوم نیچ مارکتینگ به بخش‌های کوچکی از بازار اشاره می‌کند که شرکت های بزرگ به آنها ورود نکرده‌اند. در حقیقت نیچ مارکتینگ یا گوشه بازار به تامین نیازهای خاصی از جامعه اطلاق می‌شود که هنوز رقیب های بزرگتر آن نیازها را برطرف نکرده اند. بارزترین هدف بازاریابی گوشه ای، شناسایی نیازهای قشر مشخصی از جامعه یا همان مشتریان بالقوه است. موفقیت شما در نیچ مارکت به این بستگی دارد که مشتریان به محصول مورد نیازشان، دسترسی داشته باشند.
سوالی که ذهن اغلب کاربران را درگیر کرده، این است که آیا niche marketing کمکی به کسب و کارهای کوچک می کند؟ به گفته دکتر میثم شکری ساز هدف از نیچ مارکت انتخاب گوشه ای از بازار و تبدیل کردن آن به یک شرکت یا برند معروف در سال‌های آینده است. نیچ مارکت یک استراتژی در کسب و کار است که از طریق آن می توان با بودجه و هزینه نسبتا کم محصولات و خدمات خاصی روانه بازار کرد. بیایید با یک مثال ادامه دهیم. فرض می کنیم قصد ورود به دنیای کسب و کارهای اینترنتی را دارید. می خواهید محصولات الکترونیکی مثل موبایل بفروشید. در قدم اول سایت فروشگاهی برای خودتان طراحی کرده و شروع به فروش آنلاین موبایل می کنید؛ ولی آیا توان رقابت با رقبای بسیار قدرتمند در زمینه خرید و فروش موبایل را دارید؟ سود حاصل از فروش موبایل رقبایتان با شما قابل قیاس نیست. راهکار چیست؟ اگر قرار است، فروش موبایل سودآور باشد، چه نوع استراتژی لازم دارید؟ پاسخ استراتژی نیچ مارکتینگ است.
استراتژی نیچ مارکتینگ چه پیشنهادی می دهد؟ چنانکه گفتیم در همان وهله اول با رقبای بزرگی رو به رو هستید. طبق نظر دکتر میثم شکری ساز بهترین کار این است که بازار هدف خود را کوچک‌تر کرده و با صرف هزینه و سرمایه کمتر محصولاتتان را بفروشید. به نظرتان در این حوزه، چه کالاهایی مناسب فروش در نیچ مارکتینگ هستند؟ چرا سراغ لوازم جانبی موبایل مثل فروش قاب، شارژر و گلس نمی روید؟ با فروش لوازم جانبی موبایل کم‌کم جایگاه خود را در بازار بزرگتر تثبیت کرده و در نهایت در بین فروشندگان تراز اول موبایل قرار می گیرید. این دقیقا همان کاری است که بازاریابی گوشه‌ای انجام می‌دهد.
از تصورات نادرستی که در مورد بازاریابی گوشه‌ای وجود دارد این است که اغلب کاربران فکر می‌کنند این نوع استراتژی محدود به کسب وکارهای اینترنتی می باشد. این تصور درستی نیست. شما می‌توانید در بازار سنتی از تکنیک نیچ استفاده کنید. برای مثال اگر به شغل کتابفروشی علاقه مند هستید؛ ولی توان مالی آن را ندارید یک کتابفروشی بزرگ و متنوع ایجاد کنید. به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز اول به سراغ مشتریان هدف در سنین خاص مانند 7-14 سال بروید. سپس کار خود را گسترش دهید. دومین تصور غلط درباره niche marketing مربوط به ارائه محصول به یک شیوه در این نوع بازار است. در حالی که انواع جا ویژه وجود دارند که می توانید در آن حوزه فعالیت کنید.
از دیدگاه دکتر میثم شکری ساز افراد هدف شان از ورود به دنیای نیچ مارکتینگ فروش محصولات در بازار هدف خاص و داشتن رقابت کمتر با رقبای بزرگ است؛ اما برای رسیدن به این اهداف چه راهکارهایی پیش رو دارند؟ چندین استراتژی نیچ مارکتینگ وجود دارد که مانند یک چراغ راهنما عمل کرده و مسیرتان را مشخص می کند. برای فعالیت در گوشه دنج بازار 4 تکنیک وجود دارد که عبارت هستند از:
این مطلب ادامه دارد…
از نگاه دکتر میثم شکری ساز کوچینگ (Coaching) یک فرایند است که طبق آن، یک فرد (کوچ) با استفاده از مهارت های لازم، پتانسیل اشخاص را کشف کرده و کاری می کند تا آنها بهترین عملکرد خود را نشان دهند. درحقیقت Coaching یعنی آزادسازی توانمندی های افراد در عرصه های مختلف زندگی. شاید هنوز این مفهوم برای اغلب تان مبهم است و واقعا ندانید Coaching چیست؟ بیایید با یک مثال بسیار ساده شروع کنیم. گاهی اشتیاق موفقیت در وجودتان ایجاد می شود. شما دوست دارید پله های موفقیت را طی کنید؛ اما چیزی که شما را به چالش می کشد، این است که نمی دانید از کجا باید شروع کرد. حتی بارها پیش آمده که به خود می گویید، با این همه توانایی چرا جزو افراد موفق نیستم. خیلی از شما در چنین موقعیت هایی قرار گرفته و با اشتیاق فراوان منتظر این هستید که کسی در این زمینه راهنمایی تان کند. کوچینگ دقیقا همان راهکاری می باشد که قرار است هدایت شما را را به عهده بگیرد.
کوچینگ به جریانی اشاره دارد که طی آن یک نفر (کوچ یا مربی) به وسیله مهارت و دانش خود، با کسی که می خواهد او را راهنمایی کند (مراجع) یک ارتباط موثر برقرار می کند. این رابطه باید با رازداری، احساس امنیت، اطمینان و اعتماد همراه باشد. کوچ باید فردی باشد که بتواند برای چالش ها و مسائلی که با آن رو به رو هستید، راه حل پیدا کند. پس می توان گفت مربیگری یک ترفند است. معمولا کوچ یا مربی آن را بکار می گیرد تا مراجعش پی به استعداد و توانایی هایش ببرد.
معمولا افراد در حوزه فعالیت خودشان، توانایی های بالقوه ای دارند. البته شماری از موانع ذهنی هستند که باید آنها را از میان برداشت. چه کسی کمک می کند تا این موانع برطرف شوند؟ کوچ یا مربی همان شخصی است که کمک می کند تا مشکلات از سر راه اشخاص برداشته شود و مربیگری به رابطه بین کوچ و مراجع اشاره می کند. یکی از متداولترین پرسش های کاربران این است که کوچ چیست؟ کوچ ها تسهیگرانی هستند که با یک گفتگوی آگاهانه و بکارگیری ابزارهای مدبرانه ای مانند گوش کردن و پرسش های کلیدی، راه رسیدن به موفقیت را نشان می دهند. کوچ های معروف چون برایان تریسی بر این باور است مهم ترین وظایف کوچ، آموختن یادگیری و آسان سازی تصمیمات مشتریان است.
کوچینگ در روانشناسی نیز جزو اصطلاحات پرکاربردی است که نشان دهنده پیوند بین روانشناسی و Coaching می باشد.Coaching psychology شاخه ای است که به مربیان این امکان را می دهد تا با کمک روانشناسی، بتوانند احساسات، رفتار و دیدگاه های مراجعین خود را بهتر تجزیه و تحلیل کنند. به اعتقاد دکتر میثم شکری سازدر حوزه روانشناسی کوچینگ، از روانشناسی انسان گرا، روانشناسی اجتماعی و از همه مهمتر روانشناسی مثبت گرا استفاده می شود. هدف از آن ایجاد نوعی مثبت اندیشی در ذهن مراجع می باشد. اگر بخواهیم یک تعریف دقیق ارائه دهیم، بهترین توصیف در مطالعات کافمن و همکارانش آمده که می گوید: کوچینگ در روانشناسی یک رویکرد علمی است که هدف آن افزایش رفاه، بکار بردن نقاط قوت افراد و بهبود عملکرد مراجعان می باشد.
کوچینگ در روانشناسی، یک شاخه علمی محسوب می شود که بر افزایش عملکرد و شکوفائی استعدادهای افراد تمرکز دارد. تمامی این فعالیت ها با هدف ایجاد حس رضایت، شادمانی و امید در مراجعه کنندگان انجام می پذیرند. مقصود از تلفیق روانشناسی و Coaching این است که افراد از منابع درونی شان در بهترین وضعیت ممکن برای رسیدن به پیروزی بهره مند شوند. با کمک Coaching psychology، کوچ ها می توانند وضعیت مشتریان را بررسی کرده و دقیقا بگویند که چه اهدافی را می توانند دنبال کنند. اگر به زندگی کوچ های معروف نگاهی بیندازید، متوجه می شوید که آنها با کمک علم روانشناسی توانسته اند، Coaching را به یک صنعت میلیاردی تبدیل کنند و با کمک برخی تکنیک ها و اصول روانشناسی، افراد زیادی را در رسیدن به ثروت، موفقیت، شهرت و کسب و کار یاری نمایند.
اهمیت کوچینگ در روانشناسی در آنجا است که با کمک رویکردها، مدل ها و تئوری های روانشناسی می توان به تمام سوالات مطرح شده پاسخ داد. از جمله این نظریه ها و مدل ها می توان به رویکردهای شناختی، فرد محور، نظریه خود کارآمدی و تئوری انگیزشی اشاره کرد. به طور کلی می توان گفت Coaching psychology، نوعی پرسشگری است. به باور دکتر میثم شکری ساز دیدگاه اصلی آن بر عمل محور بودن استوار است و هدف آن کشف یک جهت جدید برای مراجعان می باشد.
پاره ای پرسش ها مانند کوچ شخصی چیست، کوچ چیست و کوچ های معروف چه کسانی می باشند، گیج کننده هستند و گاهی پاسخی برای آنها پیدا نمی کنید. تعدادی از شما ترجیح می دهد برای رسیدن به موفقیت و دستیابی به اهداف، از مربی شخصی استفاده کنند. هر چند به نظر شماری از صاحب نظران اصطلاح کوچ فردی چندان درست نیست؛ اما با این حال افرادی هستند که آن را بهترین گزینه برای بالا بردن پتانسیل های مراجعان می دانند. دکتر میثم شکری ساز اعتقاد دارد به جای پرسش کوچ شخصی چیست، مناسب ترین سوال این است که کوچ فردی برای چه کسانی مفید است؟ در صورتی که یکی از خصوصیات ذیل را دارید، به کوچ فردی نیاز دارید:
از نگاه دکتر میثم شکری ساز Personal Coaching یک روش یادگیری است که بر اساس آن مربی، با کمک تاکتیک هایی مانند جستجو، بحث کردن و پرسشگری، به مراجعه کنندگان کمک می کند تا در کسب و کار یا هر نوع هدف دیگر موفق عمل کنند.
این مطلب ادامه دارد…
سازگاری شغلی برای شما چه معنایی دارد و آن را چگونه تعریف می کنید؟ آیا انطباق پذیری شغلی به این معنی است که در محیط کاری تان هیچ ارزشی ندارید و باید در خدمت منافع سازمانتان باشید. اگر این همان تصویری است که از این مفهوم در ذهنتان نقش بسته، کاملا نادرست می باشد. این مفهوم به توصیف مجموعه ای از رفتارها اشاره دارد که علاوه بر حفظ هویت فردی، یک نگرش مثبت نسبت به شغل، محیط کاری و وظایف محول شده ایجاد می کند. به طور کلی سازگاری در محیط کار، نوعی توانمندی در ایجاد شرایط مساعد و نگرش مثبت درباره موقعیت شغلی و جستجوی بهترین راهکارهای مناسب برای سازگاری با تغییرات روزانه در محل کارتان تلقی می شود. از جمله تغییراتی که باید با آنها سازگار شوید، عبارت هستند از: جابه جایی مکانی، ارتقای شغلی، ارتقای تکنولوژی، سازگاری محصولات و خدمات به مشتریان.
از نگاه دکتر میثم شکری ساز معمولا سازمان یا مجموعه ای که در آن مشغول به کار هستید، خانه دوم تان محسوب می شود. این خانه نیز مدام در حال تغییر بوده و لازم است به عوامل موثر در سازگاری شغلی توجه کنید. احتمالا یکی از چالش هایی که با آن هستید، دید منفی به تغییراتی است که در محیط کاری تان اتفاق می افتد و شما را در شرایط نامساعد و استرس زا قرار می دهد. در چنین موقعیتی احساس می کنید که آن شغل دیگر مناسب تان نیست و ارتباط خوبی با شغل تان ندارید. اولین سوالی که در این مورد به ذهن تان می رسد، چیست؟ آیا راهی برای سازگاری در محیط کار در این شرایط وجود دارد؟ اول اینکه تغییرات در محیط کار همیشه منفی نیست. دوما، نظریه های سازش شغلی نشان می دهند که چگونه با دگرگونی های مثبت و منفی سازمان سازگار باشید.
احتمالا در مواجهه با موقعیت های دشوار در محیط کار، اولین سوال تان این است که آیا سازگاری شغلی امکان پذیر می باشد؟ نخستین موضوعی که باید به آن توجه کنید، اکتسابی بودن سازگاری های شغلی است. یعنی آنها از طریق آموختن، تجربه و مهارت بدست می آیند. بر باور دکتر میثم شکری ساز شما این توانایی را در حین فعالیت های شغلی با پذیرفتن مسئولیت و پاسخ سریع به تغییرات محیطی، انتظارات و استراتژی هایی که در فرایند کاری اجرا می شوند، کسب می کنید. با این حال چند گام اساسی وجود دارد که در سازگاری شغلی موثر هستند. مهم ترین گام های تطابق پذیری شغلی عبارت هستند از:
به اتقاد دکتر میثم شکری ساز زمانی که با تغییرات شغلی مواجه می شوید، به هدف تان فکر کنید. به خود یادآوری کنید از انتخاب شغل تان چه انگیزه ای دارید. در شرایط نامساعد به جای استفاده از کلمات منفی، همیشه به دنبال راه هایی باشید که توانایی هایتان را نشان داده و قدرت انعطاف پذیری شما را افزایش دهد.
طبق صحبت های دکتر میثم شکری ساز مشاهده و بکارگیری تجربیات همکاران، افراد موفق و دوستان کمک شایانی در سازگاری شغلی می کند. خب احتمالا بپرسید چرا؟ وقتی افراد موفق را مشاهده می کنید، از آنها می آموزید که چگونه با مشتریان، رقبا، مدیران و همکاران باید رفتار درستی انجام دهید. همچنین یاد می گیرید که در برابر تغییرات منفی و مثبت چه عکس العملی نشان دهید. با مشاهده رفتار و عملکرد آنها، سازگاری و تصمیم گیری های درست را یاد می گیرید.
یکی از عوامل موثر در سازگاری شغلی، داشتن روحیه پرسشگری است. از نگاه دکتر میثم شکری ساز معمولا تغییراتی که در محیط کاری اتفاق می افتد، همه کارکنان را سردرگم می کند. می توانید با سوالات هوشمندانه درباره تغییرات قدرت سازگاری را افزایش دهید.
برای سازگاری با تغییرات در محیط کاری، چالش های پیش رو و حل مسائل جدید، تفکر خلاقانه بهترین راهبرد است. با خلاقیت و ایده پردازی نشان دهید که شما قدرت سازگاری بالایی دارید. این موضوع از چشمان تیزبین مدیران و کارفرمایان به دور نمی ماند. بر حسب عادت، کارفرمایان و مدیران به سراغ کسانی می روند که مهارت‌های فوق العاده‌ای مثل تفکر نقادانه و خلاقانه دارند.
طبق نظریه های سازش شغلی دیویس و لافکوئیست، افراد نیازهایشان را به محیط کاری شان وارد می کنند. در مقابل محیط کاری نیز از آنها انتظاراتی دارد. از دید این دو تئوریسین، کارکنان و محیط کاری در بهترین حالت ممکن با یکدیگر باید سازگار باشند. برای مثال، زمانی که در فرایند انتقالی قرار می گیرید، مهارت این را داشته باشید که با شغل جدید سازگار شوید. ابتکار عمل نشان دهید و در موقعیت جدید توانایی های خود را سریعا نشان دهید. از همه مهم تر رضایت شغلی خود را اعلام کنید. از دیدگاه دیویس و لافکوئیست بارزترین شاخص سازگاری شغلی، رضایت شغلی است.
مشکلات، موقعیت های استرس زا و مخاطرات در تمام محیط های کاری وجود دارد. چیزی که در حل مسائل کمکتان می کند، نوع نگرش و برخورد با آنها می باشد.
یکی از بهترین روش های انطباق پذیری با شغل، یادگیری مهارت های جدید است. یادگیری مهارت حل مسئله، مهارت های ارتباطی، مهارت های سازگاری، مهارت های استراتژیک، کار تیمی، مهارت های سازمانی و فناوری به سازش شغلی می انجامند.
سازش شغلی یک مهارت است. بخشی از این مهارت به شما ارتباط دارد که تمام تلاش خود را برای انطباق پذیری انجام می دهید. برای سازش شغلی، مدیران و کارفرمایان نیز باید شرایطی را برای کارمندان و کارکنان خود فراهم کنند. مهم ترین عوامل موثر در سازگاری شغلی عبارت هستند از:
این مطلب ادامه دارد….
از دید دکتر میثم شکری ساز درونگرایی واژه‌ای است که بارها از آن برای توصیف افرادی که ساکت، منزوی و گوشه گیر هستند، بکار می برید؛ اما آیا واقعا این واژه چنین مفهومی دارد؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که این اصطلاح در تئوری های شخصیت شناسی دارای معانی مختلفی است و آن را اغلب مترادف با ساکت بودن یا منزوی بودن بکار نمی گیرند. این خصوصیات در واقع در ادبیات عامیانه و افکار عمومی متداول شده است. از جمله کسانی که اولین بار مفاهیم درون گرایی و برون گرایی را به کار برد، یونگ می باشد. در ادبیات یونگ، این واژه یک خصوصیت دو قطبی (Dichotomy) محسوب می شود که در توصیف ویژگی های افراد بکار می روند. به این معنی که شما یا درون گرا هستید یا برون گرا.
درونگرایی از نگاه یونگ متمایل بودن توجهات، علایق و چالش های یک فرد به دنیای درونی است. در حالی که افراد برونگرا علایق و دغدغه های خود را در دنیای بیرونی جستجو می کنند. یکی از مسائل چالش برانگیزی که افراد درونگرا با آن مواجه هستند، تصورات غلطی است که درباره آنها وجود دارد. این تصورات غلط، از عدم دانش و آگاهی درباره مفهوم درون گرایی ناشی می شود؛ زیرا ما یاد گرفته ایم که آنها اشخاصی ضد اجتماع، ساکت، محتاط، منزوی و تنها هستند که هیچ علاقه ای به دنیای بیرونی ندارند؛ اما آیا این نوع نگرش درباره آنها درست است؟ مسلما خیر.
بر باور دکتر میثم شکری ساز در نظریه های شخصیت شناسی، درونگرایی مفهومی است که به ویژگی های شخصیتی افرادی اشاره دارد که ترجیح می دهند به افکار و احساسات درونی خودشان معطوف شوند. از خصوصیات اخلاقی افراد درونگرا این است که آنها به جای دنبال کردن عوامل و فاکتورهای بیرونی، دنیای درون شان را انتخاب می کنند. این به آن معنا نیست که از جامعه، اجتماع، معاشرت، دوستان و آشنایان گریزان هستند. در حقیقت می توان چنین بیان کرد که درون گرایی سطح پایینی از برونگرایی است که در آن برخی افراد درونگرا درصد پایینی از برونگرایی را تجربه می کنند. شاید در ذهن تان این سوال مطرح شود که منظور از سطح پایین تر از برون گرایی چیست؟
ویژگی های اخلاقی افراد درونگرا
چنانکه گفتیم طبق دیدگاه یونگ معنی درونگرا و برونگرا در دو سوی طیف قرار می گیرد. شما یا برونگرا هستید یا درونگرا و از این دو حالت خارج نیست؛ ولی در تئوری پنج عاملی شخصیت، از دو قطبی بودن نظریه یونگ خبری نیست. در این نظریه، طیف های متنوعی از درون گرایی و برون گرایی وجود دارد. شما می توانید یک فرد درون گرا، برون گرا و میان گرا باشید. بر مبنای این نظریه هر چقدر اجتماعی تر و گرم تر باشید و به محرک های بیرونی پاسخ بهتری دهید، برونگرا و اگر عکس العمل ضعیف تری نسبت به محیط بیرونی نشان دهید، درونگرا هستید. به عبارتی دیگر هر چقدر برونگرایی شما کمتر باشد، درونگراتر هستید.
در دیدگاه پنج عاملی شخصیت، شش فاکتور وجود دارد که درجه درونگرایی و برونگرایی را نشان می دهد. به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز این عوامل شامل خصوصیاتی چون گرم بودن، اجتماعی بودن، جنب و جوش، صراحت، هیجان و تجربه هیجان های مثبت است. معمولا افرادی که سطح بالایی از برونگرایی را تجربه می کنند دارای ویژگی های ذیل هستند:
بر خلاف برونگراها، افراد درونگرا دارای خصوصیات ذیل هستند:
برای بررسی خصوصیات اخلاقی افراد درونگرا ابعاد مختلفی در نظر گرفته می شود. هر چند به زعم بسیاری از محققین این ابعاد نشان دهنده ویژگی های یک فرد درونگرا نیست. به طور کلی برای توضیح درباره درونگراها ابعاد اجتماعی، تفکر، اضطراب و عوامل بازدارنده مورد توجه هستند. یکی از دغدغه های خانواده هایی که در خانه یک فرد درونگرا دارند، این است که آنها فکر می کنند درون گرایی یک اختلال است و به دنبال درمان درونگرایی هستند. این در حالی است که با شناخت بیشتر درون گراها، ویژگی های شخصیتی آنها را بهتر درک خواهید کرد و عکس العمل های منفی کمتری نسبت به عملکرد شان نشان می دهید. اگر افرادی که پیرامون شما هستند، ویژگی های شخصیتی ذیل را داشته باشند، آنها حتما یک درونگرا هستند:
از دیدگاه دکتر میثم شکری سازیکی از خصوصیات بارز افراد درونگرا، صرف زمان زیاد برای تفکر و سیر در دنیای درون می باشد. این ویژگی بعد تفکر درونگراها را توجیه می کند که در تخیلات خود غرق می شوند و یک چشم انداز درونی به افکارشان دارند.
معنی درونگرا و برونگرا
مهم ترین خصیصه یک فرد درونگرا، این است که او عاشق تنهایی است.یک درونگرا ترجیح می دهد دایره دوستی و کنش های اجتماعی بسیار محدودی داشته باشد. البته کسی که با یک درونگرا در ارتباط است، به خوبی می داند که او در جمع های دوستانه بسیار صمیمی و گرم عمل می کند؛ اما برای شارژ مجدد نیاز دارد سریع سری به دنیای درون زده و خودش را ریکاوری کند. یک درونگرا برای درمان درونگرایی خویش نیاز دارد در تعاملات اجتماعی بیشتری حضور داشته باشد تا بتواند توانایی های خود را نشان دهد. به خصوص در دنیای کسب و کار، حرف اول را ارتباطات اجتماعی می زنند.
طبق صحبت های دکتر میثم شکری ساز درونگراها نسبت به دیگران، بسیار با احتیاط رفتار کرده و با سختی به آنها اعتماد می کنند. حتی آنها در بیان احساسشان نیز چندان موفق عمل نمی کنند. معمولا این تیپ شخصیتی، بعد از شکل گیری اعتماد و حس امنیت، شروع به صحبت و برقراری ارتباط می کنند. یکی از باورهای غلطی که درباره درونگراها وجود دارد این است که آنان افرادی خجالتی هستند. در حالی که درون گرایی با خجالتی بودن بسیار متفاوت است. نوع رفتار یک درونگرا به ترجیح او بستگی دارد؛ اما یک فرد خجالتی از قضاوت های منفی دیگران می هراسد و با آنها تعامل نمی کند.
این مطلب ادامه دارد….
از دیدگاه دکتر میثم شکری ساز بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار از نظر سرمایه گذاران، کشورهایی هستند که شرایط بهتری را برای آنها فراهم کنند. تسهیل رفت و آمد، سود بیشتر، فرصت های اقامتی، امنیت شغلی، استفاده از تسهیلات بانکی، عدم انتظار طولانی برای اخذ ویزا از جمله انگیزه های سرمایه گذاران و کارآفرینان برای سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار در کشورهای دیگر هستند. آن دسته از ایرانیانی که قصد راه اندازی کسب و کار در کشورهای مقصد را دارند، به سراغ کشورهایی می روند که سرمایه گذاری های موفقی برای کارآفرینان، نیروهای متخصص و سرمایه گذاران فراهم کنند. با این اوصاف به نظرتان کشورها برای راه اندازی کسب و کار چه شرایطی باید داشته باشند؟
برای راه اندازی کسب و کار در اروپا ، آسیا و کشورهای آمریکایی، سرمایه گذاران فاکتورهای مختلفی در نظر می گیرند. تمام سرمایه گذاری های خارج از کشور با دلار انجام می شوند. برای راه اندازی کسب و کارتان خارج از در زمینه های ذیل سرمایه گذاری کنید:
به طور کلی برای سرمایه گذاران و تجار بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار، باید دارای ویژگی های ذیل باشند:
به گفته دکتر میثم شکری ساز این فاکتورها جزو مواردی هستند که باید کشور مقصد از آن برخوردار بوده تا سرمایه گذاران و تجار بتوانند سرمایه گذاری های خود را انجام دهند.
به جزء در نظر گرفتن تعدادی خصوصیات که باید تمام کشورهای مقصد آن را دارا باشند، پاره ای عناصر هستند که شما به عنوان یک سرمایه گذار و تاجر برای ایجاد کسب و کار به آن نیاز دارید. مهم ترین نیازهای شما عبارت هستند از:
از دید دکتر میثم شکری ساز یکی از مهم ترین نیازهای شما درکشورهای مقصد دستیابی به اطلاعات جامع درباره دریافت مجوزهای قانونی، ویزای کار، نحوه دریافت پاسپورت برای سایر اعضای خانواده و میزان سرمایه مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کار می باشد. برای راه اندازی کسب و کار در اروپا کشورهای مقصد مختلفی وجود دارند که با توجه به نیازها، ویژگی‌ها و شرایطی که دارید می توانید یکی از آنها را انتخاب کنید.
در انتخاب بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار نکات طلایی مهمی هستند که باید به آنها توجه کنید. اولا در سراسر جهان، برای مهاجرت های کاری و سرمایه‌گذاری کشورهای گوناگونی وجود دارند که گزینه بسیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری هستند. از دید دکتر میثم شکری ساز شما باید کشوری را انتخاب کنید که از نظر اقتصادی نسبت به سایر کشورها ثبات بیشتری داشته باشد. دوما، در انتخاب بهترین کشور برای استارتاپ، سه شاخص مالی درآمد، رشد اقتصادی و ثبات شغلی اهمیت بسزایی دارند. در برخی از کشورهای مقصد رفاه و ثبات بسیار بالایی وجود دارد. این ویژگی باعث می شود سرمایه‌گذاری در این کشورها با ریسک های کمتری مواجه شود. به طور کلی از نظر ایرانیان بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار در آسیا و اروپا عبارت هستند از: عمان، امارات متحده عربی، قطر، عراق، تایلند، مالزی، نیوزلند، استرالیا، سنگاپور، سوئد، دانمارک، آلمان و اسپانیا.
سرمایه گذاران در انتخاب بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار، تمام شرایط مالی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را بررسی می کنند. این مسئله برای کارآفرینان از اهمیت بیشتری برخوردار است. آنان کشور مقصدی را برمی گزینند که کاملا شرایط محیطی و اجتماعی مناسبی داشته باشد. از دید ایرانیان بهترین کشورها برای کارآفرینی و ایجاد کسب و کار کشورهای ذیل گزینه فوق العاده مناسبی هستند:
کشور دانمارک جزو بهترین کشورها برای کارآفرینی محسوب می شود. این کشور مقصد مناسبی برای سرمایه گذاری و مهاجرانی است که در جستجوی کار هستند. معیارهای مهمی که باعث شهرت کشور دانمارک شده، می توان به شفافیت اقتصادی، سهولت راه اندازی کسب و کار، مالیات کم و شرایط زندگی مناسب اشاره کرد. یکی از بارزترین خصوصیت کشور دانمارک، داشتن سیستم مالیاتی ویژه ای می باشد که اهرم مالی بسیار فوق‌العاده ای برای تشویق کارآفرینان به وجود آورده است. در این کشور با فساد مالی کمتری مواجه هستید. سیستم اداره دولتی کاملا الکترونیک بوده و به اقتصاد دانش‌بنیان اهمیت زیادی می‌دهد.
مقصد جدید کارآفرینان، تجار و سرمایه گذاران نیوزلند است. بر باور دکتر میثم شکری ساز برای شمار زیادی از سرمایه داران یکی از بهترین کشورها برای راه‌اندازی کسب وکارها این کشور تلقی می شود. اقتصاد مبتنی بر دانش بنیان در این سرزمین، فضا و بستری مناسب برای همه از بعد علمی و فناوری فراهم نموده است. در این کشور خبری از نظام بوروکراسی، فساد سیستماتیک و عدم شفافیت مالی نیست. از بهترین امتیازهای کشور نیوزیلند نزدیکی به استرالیا، دسترسی آسان به ابزارها و دریافت مجوزهای قانونی برای تجارت است.
این مطلب ادامه دارد…